bedrijfsgeschiedenis

hoe het begon

Koninklijke Nedlloyd heeft in 1987 haar fotoarchief ondergebracht bij het Maritiem Museum Rotterdam. Het museum beschreef alle foto's en negatieven en wilde deze ook digitaal aan zijn publiek kunnen aanbieden. Zo kwam het dat wij de vraag voorgelegd kregen: ‘Kunnen jullie daar wat mee?’ Het werd ons eerste digitaliseringsproject. Het museum was er vroeg bij en wij ook! De condities waren:

  • de collectie moest binnen afzienbare tijd op het internet kunnen verschijnen;
  • de losse foto’s varieerden in afmeting van 6x9cm tot 30x40cm;
  • er moest een koppeling komen van metagegevens, inventarisnummer en bestandsnaam.

Het museum koos voor een lage beeldschermresolutie (576 x 768 pixels). Dat was voor dat moment voldoende, maar met het oog op de toekomst leek ons dat niet hoog genoeg. Wij hebben daarom voorgesteld ook kleinbeelddia’s te maken om de volgende redenen:

  • een kleinbeelddia vertegenwoordigt een resolutie van zo’n 2400 x 3600 pixels
  • de dia’s kunnen later opnieuw gedigitaliseerd worden in een hoge resolutie
  • dat kan in een geautomatiseerd proces
  • diafilm is, mits gekoeld bewaard, lang houdbaar
  • de dia’s vormen op die manier een verzekering op de toekomst

Het door ons ingediende plan van aanpak behelsde o.m. het volgende:

  • wij hebben gezorgd voor barcodelabels met de inventarisnummers
  • een zo groot mogelijke automatisering m.b.v. de fotomachine darch-fm1
  • de 50.000 foto’s in zo’n 60 mensdagen digitaliseren

Met de darch-fm1 is het digitaliseren van grote collecties begonnen. Een machine waarmee geautomatiseerd werd, wat er te automatiseren viel. En dat bleek succesvol, want arbeid is voor een groot deel bepalend voor de kosten. Door die factor te minimaliseren, werd het digitaliseringsproject financieel haalbaar.

over onszelf

Frédéric Kappelhof studeerde Fijnmechanische Technieken aan de Leidse Instrumentmakersschool en ontwikkelde zich tot vormgever van tentoonstellingen en samensteller van audiovisuele programma’s. Hij kwam te werken bij de audiovisuele afdeling van het Lijnbaancentrum van de Rotterdamse Kunststichting.

Josse Fermont heeft aan de Universität Kassel grafische vormgeving gestudeerd en zich gespecialiseerd in ontwerpen van tentoonstellingen, samenstellen van audiovisuele programma’s en vormgeving van drukwerk. Na zijn studie vond hij werk bij de tentoonstellingsafdeling van het Lijnbaancentrum.

Bij het Lijnbaancentrum vonden beiden voedingsbodem voor hun creatieve vermogens en na enkele projecten gezamenlijk te hebben uitgevoerd, besloten zij samen te gaan werken. Dat resulteerde in 1983 in de v.o.f. Kappelhof & Fermont. Naar aanleiding van de digitaliseringsopdracht van het Maritiem Museum in Rotterdam hebben zij ‘d/arch digitaliseert’ opgericht.

Kappelhof & Fermont hebben tal van tentoonstellingen ontworpen waarbij audiovisuele middelen een integraal onderdeel vormden. Speciaal voor kinderen zijn ‘doe-dingen’ ontwikkeld: door te doen en zien wat er gebeurt, maakten kinderen op een speelse manier kennis met complexe materie.

Beiden zijn vanuit hun tentoonstellingservaringen bekend met kostbare collecties van musea en archieven en weten hoe daar mee omgegaan moet worden. Zij hadden toegang tot de depots en realiseerden zich hoe weinigen het voorrecht hadden deze schatkamers te bezoeken. Het is vanuit deze achtergrond dat zij belangstelling kregen voor het toegankelijk maken van de enorme collecties museale voorwerpen, schilderijen, foto’s, glasnegatieven, prenten, tekeningen en boeken.

Digitaliseren was en is de toekomst. De uitdaging was er en de koppeling van creativiteit met praktische uitvoerbaarheid is beiden op het lijf geschreven. Vooral omdat elke collectie om een eigen inventieve benadering vraagt. Inmiddels heeft d/arch een groot aantal digitaliseringsprojecten uitgevoerd.